اندیشیدن در کلام خدا

آیاتى در قرآن برنگهدارى آسمان ها (وزمین) توسط خدا دلالت مى كند، از جمله:

الف: آیه فوق، «اللَّه الّذى رفع السّموات بغیر عمد ترونها»

ب: «ان اللَّه یمسك السّموات والارض ان تزولا ولئن زالتا ان امسكهما من احد من بعده»(1) همانا خداوند آسمان ها و زمین را از سقوط حفظ مى كند و اگر روى به سقوط نهند، هیچكس جز او نمى تواند آنها را نگهدارد.

ج: «و یمسك السّماء ان تقع على الارض الاّ باذنه»(2) و خداوند از سقوط آسمان بر زمین جلوگیرى مى كند.

علامه طباطبایى (ره) در تفسیرالمیزان مى گوید: مراد از «تفصیل» جدا كردن كرات آسمانى و زمین از یكدیگر است، و مشاهده ى این تفكیك، ما را بر قدرت تفكیك مردم در قیامت آگاه مى سازد.

«عَمد» جمع عمود به معناى ستون و پایه است.

از حضرت على علیه السلام سؤال شد كه خداوند چگونه به حساب همه خلائق مى رسد؟ حضرت فرمودند: همان گونه كه به همه خلایق رزق مى دهد.(3)

-----

1) فاطر، 41.

2) حج، 65.

3) تفسیركبیر فخررازى.